«Люлі, люлі, памажыце,
Конікі ў зялёным жыце,
Ветры, што шумяць у гольлі,
Гукі-перагукі ў полі,
Зайцы шэрыя, казулі,
Жаваранкі і зязюлі,
Зоры ў небе ціхім, весьнім,
Казкі, прыказкі і песьні,
Мне закалыхаць, загушкаць
Сінявокую дачушку...»
I самой здаецца маці,
Што калышацца ўсё ў хаце,
З хатай неба ў зорных пырсках
I зямля ўся, як калыска.
1963
|
|
